ساختارهای جهانی از کوچکترین اجرام (مانند سیارات و ستارهها) تا بزرگترین ساختارها (مانند ابرخوشهها و شبکه کیهانی) طبقهبندی میشوند. این طبقهبندی به دانشمندان کمک میکند تا توزیع ماده در جهان و تکامل ساختارهای کیهانی را بهتر درک کنند. مطالعه این ساختارها به درک ماهیت ماده تاریک، انرژی تاریک و فرآیندهای تشکیل کهکشانها کمک میکند.